Ik begin me goed aan te passen: gestapt tot 15u, en de temperatuur is precies een beetje gedaald, of raak ik het gewoon?
Onderweg nog bekenden ontmoet, en ik was daar zeer tevreden mee, vooral vanmorgen toen een zestal wilde honden uit het veld naar me toe kwamen en deze afgeleid werden door de vier volgenden. Gelukkig alleen wat geblaf, en stokkengezwaai.
Ons begint ons wat te kennen, en zo hoor ik ook weer nieuws over andere tochtgenoten.
De eerst heuveltjes kondigen zich aan, deze was toch al 300m hoog. Vóór mij uit liepen een Noord- Ier, een Brits-Frans koppel en een Italiaanse.
Al zie ik nu wel dat de Camino niet door iedereen even gewetensvol wordt afgelegd; van het groepje van vijf ben ik de enige die de afstand volledig heb afgerond. Taxi of liften is schering en inslag, wat ben ik naïef.
In Tomar is de Duitser opgedaagd die mij gisteren voorbij ging, zijn benen zijn 1,5x zolang als de mijne, dat is niet eerlijk. En straks gaan we gezellig op restaurant eten met z’n zessen.