Maand: juli 2021

Dat ik hier alleen ben en de eerste in de herberg is niet verwonderlijk; het seizoen is begonnen de eerste juli. Dat vertelt de mevrouw van de toeristische dienst als ik daar wacht op de taxi naar Couvin.

De beslissing om een taxi te nemen naar het treinstation in Couvin, is gezien de onweders de juiste keuze, wel niet de goedkoopste, maar de chauffeur deed een beetje af van de prijs omdat ik een pelgrim ben. Direct na aankomst breekt een onweer uit. Gelukkig kan ik schuilen in een wachthokje en als op de binnenlopende trein mijn eerste overstapplaats verschijnt, nl Charleroi-sud, stap ik in. Iedereen die opstapt is kleddernat.

De trein is altijd een beetje reizen, indien de reis verloopt zonder problemen, zou ik iets na vier in Leuven aankomen. En soms loopt alles vlekkeloos en is het thuisfront (blij) verrast als ik binnenval.

Deze etape heb ik ongeveer 155km afgestapt op 6 dagen. De ganse tocht is 2300km, nog wel een eind te gaan. Dit smaakt naar meer. Hopelijk steekt Covid geen stokje voor mijn plannen om in september/ oktober de tocht te hervatten.

Ik trok grote ogen als ik vanmorgen zag wat er allemaal op tafel gezet werd door Eddy om het ontbijt en de broodmaaltijd voor vanmiddag te bereiden, zelfs een grote pot confituur en een botervlootje werden bovengehaald. Myriam spurtte voorbij in pyjama! Een slaapzak hebben ze niet bij😳, Ben vergeten te vragen hoeveel hun rugzak weegt. Ze hebben ook allebei een tablet bij. Hopelijk hebben ze een goede reisgids en een gps want de weg was bijwijlen moeilijk te vinden en soms niet goed aangegeven. Zij zouden ook in Rocroi moeten zijn.

En als je een GR volgt, weet je dat er praktisch geen banken zijn, en de cafés ontbraken ook, net zoals restaurants, toiletten, enzovoort. Wat je hier wel tegenkomt zijn knaloranje slakken, ik verdenk ze ervan licht te geven ’s nachts.

In de herberg is nog veel plaats, nog 5 bedden vrij. Ik ben vermoedelijk de eerste pelgrim sinds maart 2020, ook iemand van Kessel-Lo, zie ik in het gastenboek. De herberg is gelegen in het centrum van de stervormige vestiging. Prachtig stadje!

Omdat in mijn informatie staat dat het office de tourisme sluit om 17u, heb ik er goed de pas in gehouden, en ik was om 16u stipt ter plaatse alwaar ik zag dat het open is tot 18u🤨.

Rond 18u hoor ik lawaai. Er is een schouwspel gaande op de Marktplaats met erg rudimentaire wapens, als ik later rond de omwalling wandel, ontdek ik hun kampplaats, met BBQ en de parkeerplaats voor hun stalen rossen. De rossen heten Citroën, Renault, Dacia e.d.

Morgen keer ik terug naar huis, een beetje tegen mijn zin moet ik zeggen.

Doordat ik gisteravond zo laat was, is het dagelijkse wasje niet droog. Omdat prikkeldraad niet erg geschikt is als waslijn, is het op de bleik te doen, in het zonnetje. De zaadjes plukken we er vanavond wel af😁. Doch de droogsessie is abrupt onderbroken als ik op ong 100m een familie everzwijnen zie arriveren over het veld waar ik de uitstalling had gedaan. Inpakken en wegwezen. En snel. Verderop staat een boer buiten en als ik hem vertel wat ik zag, zei hij dat er veel kleintjes zijn, en dat ik er nog wel zal zien. Of ze aanvallen? Soms, als de kleintjes nog heel klein zijn. Toch een beetje gerustgesteld,

De streek is prachtig, het weer excellent.

De bus naar Couvin die voorbijrijdt als ik wacht op een truite meunière, moedigt onze Duivels aan voor de match vanavond. Zelfs in Frankrijk zag ik gisteren veel rode truitjes.

Als ik aankom in Olloy-sur-Viroin, zitten Eddy en Myriam uit Lummen op mij te wachten. De eerste pelgrims die ik tegenkom. Zij vertrokken eergisteren in Dinant en zij waren wel slim genoeg om de afstand beter te verdelen.

Morgen op naar Rocroi!

Vanmorgen fris maar droog en de voorspelling toont zelfs een zonnetje achter de wolken na 10u. Op dat zonnetje heb ik wel tot na de middag gewacht, maar ze heeft wel volgehouden

Surveillance video staat op een bordje langs de Maas, ik voel me veilig. Tot ik besef dat niet mijn veiligheid beoogd wordt, maar wel de bootjes die aan de kade liggen.

Aha, eindelijk paden waar ik mijn doppen van de wandelstokken kan halen; tot hiertoe waren alle paden verhard vermits het Ravels waren, fietspaden dus.

Als het Chateau de Freyr aan de overzijde voorbijschuift, vliegt een ijsvogeltje vlakbij op.

Op een bepaald moment kom ik op een GR terecht, stijl naar boven en zo heb ik het Plateau de Freyr ook gezien, maar de afdaling was niet zonder gevaar. Ik moest altijd terugdenken aan wat de Beninese gastheer van eergisteren vertelde: “Si on veut aller vite, il faut aller lent” oftewel, langzaam maar zeker. Door de regen van de voorbije dagen zijn de wegeltjes glad en een valpartij kan direct het einde zijn van mijn tocht.

maps.be blijkt een goede gps te zijn, onze Peter heeft de ganse tocht op mijn smartphone gezet en zelfs het stuk door Frankrijk verliep zonder problemen, alleen moet ik er nog aan wennen dat de afstand tussen 2 punten in vogelvlucht wordt weergegeven. Zo is vandaag de voorziene 21km opgelopen tot 35,5km. Om 20u40 was ik hier in Mazée. In Mazée is er trouwens niet veel te zien; als na de kerk en de twee chambres d’hôtes de postbus van Bpost wordt opgegeven als derde bezienswaardigheid, weet je al genoeg.

Voor morgen heb ik mij beperkt tot een tocht van 7,4km. De hospita zei net dat het 14km is. dat trekt er al beter op. Rocroi zal niet voor morgen zijn.