Categorie: Ongecategoriseerd

De ganse nacht regen en het ziet er niet naar uit dat het zal beteren.

Wat wel goed meegevallen is, is de gastheer van mijn logeerplek. Een jonge priester afkomstig uit Benin opende gisteravond de deur van het Presbyteriat en zijn hart. De Afrikaanse warmte stroomde over me heen. De gezamenlijke maaltijd was deugddoend. Un grand MERCI, Armel Nico!

Waar ik vanavond onder de wol zal kruipen, is nog onbekend, maar ik reken op Sint Jacob om een oplossing te vinden. Van de adressen die ik vond op de Nederlandse site, klopt de helft niet (meer). Vandaag informeerde ik in de O.L.Vrouw abdij van Leffe voor een logeerplek, maar weer een negatief antwoord. De ‘assouplissements’ ivm Corona zijn hier nog niet doorgedrongen. En al tweemaal kreeg ik te horen dat de kleinkinderen komen logeren, want het einde van het schooljaar, désolée .

De regen is gestopt rond 10u, op een paar miezerbuitjes na was het droog.

Oef, het is toch weer gelukt om een bed te vinden, deze nacht in een hotel in Anseremme vlakbij de kajak aankomstplaats van de Lesse. En morgen heb ik gereserveerd in Mazée. Vanaf Mazée is het nog 28km tot Rocroi, dus zou ik daar vrijdag kunnen aankomen. We zijn er bijna… Maar nog niet helemaal.

In het kortstbijgelegen restaurant is het allemaal Vlaams dat ik hoor. Om mijn Frans bij te spijkeren, heb ik te weinig contacten; soms passeert er wel een fietser of 2, en ook een groep maar buiten een bonjour en ook wel eens een goede marche, gaan die contacten niet.

Gisteren ben ik zeer hartelijk ontvangen door Emmanuel en Anne. Lekker gegeten ook. Ik ben blijkbaar de tweede pelgrim dit jaar.

En dan begon de lijdensweg om een volgend bed te vinden. De 4 contacten in Namen hadden allemaal een reden om mij af te wijzen; de eerste kwam net uit de kliniek, de tweede is te oud, de derde had haar kleinkinderen te gast en de vierde had al een logee. De jeugdherberg gaf een automatisch antwoord dat ik moest reserveren via de site, wat mislukte. Gelukkig gaf de vierde de gegevens van de pastoor van La Plante, en die is gezwicht voor mijn smeekbeden. Dus om 18u ga ik bellen aan het Presbyteriat.

Vandaag is het weer  beter dan gisteren maar er wordt vanavond wel onweer voorspeld. Ik zal in veilige oorden zijn, hoop ik toch😇.

Dat de Camino in België veel moeilijker is dan in Spanje of Portugal had ik al vermoed, het begon al met het vinden van een overnachtingsplaats. Tussen Hoegaarden en Namen is er welgeteld één. Daar ben ik nu naar op weg, vanmorgen in de regen, vanaf deze middag is het droog en warm.

Momenteel zit ik wat te rusten op een bank met mijn rugzak met schelp ostentatief uitgestald op de tafel. En het werkt: daarnet stopte een koppel per fiets die de Camino gedaan hebben vanuit Genève en ook een keer de via de la Plata en de C. Portugais vanuit Porto. Ze wensen me een Buen Camino, dat klinkt zeer vertrouwd.

En warempel, de zon begint er zelfs van te schijnen.

Vandaag en morgen volg ik de RAVEL 142 tussen Hoegaarden en Namen. Dit is een oude spoorlijn, altijd recht en genivelleerd, soms op een begroeide berm, dan weer lager dan de omgeving. Af en toe passeert er een fietser of loper, maar het is maandag en kalm door het mindere weder. De tumulus van Hottomont is daarnet voorbijgeschoven en hier was ook een Heirbaan een tijdje geleden.

Weer op weg vanuit Leuven; door een pandemietje was het moeilijker om te reizen maar de kriebels zijn er al een hele poos. In oktober vorig jaar stapte ik al het traject Leuven- Hoegaarden, dus hoop ik binnenkort van Hoegaarden naar Roccroi te stappen, de eerste stad in Frankrijk. De verdere tocht zou in september/oktober kunnen volgen, maar veel hangt nog af van de mogelijkheid om vrij te krijgen op mijn werk.

2021 Is een heilig jaar, dwz dat de feestdag van St Jacob (25 juli) op een zondag valt. Dat jaar is verlengd tot eind 2022. Dan is de heilige poort open in Compostella. Ach ja, voor mij zijn alle redenen goed om weer op pad te gaan.

Vorige edities schreef ik dagelijks een verslagje, u kan mij dus nu ook weer volgen en zo ook een stukje meebeleven wat ik ervaar.

Ik kijk ernaar uit!

Elke Camino is anders, dat heb ik ook altijd beweerd. Maar waar zitten de verschillen? Ik probeer er een vinger op te leggen.

De verwachtingen die ik had bij de eerste camino waren anders, de redenen waarom ik vertrok verschilden, het seizoen, de streek waar ik passeer, de mede-pelgrims enz.

Enkele opvallende verschillen (voor mij) :

• Aanwezigheid van fruit: perziken, vijgen, druiven, appels, peren, kiwi’s, passievruchten (met pitjes) al dan niet aangeboden, en lekker!
• Verschillende afsplitsingen die achteraf weer samenkomen; op de C Francés heb je juist het tegendeel, daar komt alles samen. Een grote groep start in Porto
• Veel rustiger, ik heb ongeveer altijd alleen gestapt
• Bewegwijzering is overal in orde
• Vanaf Porto ben je vlakbij de zee, die wijdse ervaring had ik de eerste keer pas in Finisterra
• Contact met medepelgrims en gesprekken in de albergues of onderweg was vergelijkbaar. Opvallend was wel dat het voor de meesten niet een eerste Camino was, zeker zij die in Lissabon vertrekken
• Moeilijkheidsgraad van de Camino Portugais is minder zwaar, er zijn natuurlijk hoogteverschillen, maar meer dan 300m stijgen of dalen is er niet bij, wat niet betekent dat er geen forse klimmetjes of serieuze afdalingen zijn, maar geen die blijven duren, een paar honderd meter max. En elke kilometer is even lang en moet gestapt worden.
• Hier zijn veel minder, laat ze me ‘luxe-pelgrims’ noemen. Ik zag slechts één klein busje met een vijftiental pelgrims op sportschoenen en een dag-rugzakje.
• Op de C Francés zijn er wel meer albergues die een animatie aanbieden of een gezamenlijk avondmaal.

• In Portugal waren de mensen heel vriendelijk en ze boden spontaan hulp aan, zelfs slaapgelegenheid.

Een algemene beoordeling van de Camino Portugais met Coastal variant zou als volgt kunnen samengevat worden: rustige route indien mogelijk, veel door bossen, landbouw gebieden en woongebieden. Het eerst deel liep parallel met de Taag, wel gedeeltelijk door industriegebieden. De steden op de route zijn prachtig.

Vanaf Porto loop je langs de zee tot Pontevedra. Deze route kan ik tenzeerste aanbevelen als korte Camino; op twee weken ben je in Compostella.

Buiten de hitte tijdens de eerste weken was het voor mij weer een aangename, deugddoende tocht. De rijpe vijgen langs de weg waren heerlijk en de blaren op mijn voeten zijn ondertussen ook genezen.

Dit wordt een regennamiddag en – avond, en nog koud ook, 13°. Deze morgen was het al mistig, maar ipv op te klaren, gaat het rond de middag fout, voor mij toch. Vanmorgen heb ik nog bekenden ontmoet bvb de Zuid-Amerikaanse acteur van 67 en zijn 20- jarige vrouw, Rinse en Imre, twee Nederlanders. Van Sandra weet ik dat ze in Padròn is, zij zal morgen aankomen.

Gisteren avond nog gaan eten met die twee Nederlanders en de drie Spaanse collega’s, Villar, Lorenzo en Geronimo.

Mijn stoel is ingecheckt, morgen ben ik terug thuis, het is daar warmer dan hier, dus is het hoog tijd.

Dat was een makkie, om 11u30 staan we met drie voor de kathedraal: Sylvia, mijn Canadese stapgenote van de twee laatste dagen, Liz, een Schotse die gisteren aansloot in de albergue tijdens de maaltijd, en ik.

Toch weer een pakkend moment.

Het Seminar zal weer mijn onderdak zijn de twee laatste nachten, het internet op mijn gsm opende al voordat ik ingeschreven was, het voelt aan als een welkom.

Deze namiddag ga ik de Compostela afhalen en andere plichtplegingen vervullen, een beetje bidden voor mijn zieleheil enzo. Maar eerst een wasje en plasje, anders moeten ze het wierookvat vandaag ook laten zwieren.

Dit is wellicht de laatste lange afstand van deze Camino. Samen met Sylvia, een Canadese, zijn we wat verder gestapt dan voorzien, dus nu zijn er nog een goeie 13km af te leggen morgen, zijn we tegen de pelgrimsdankmis om 12u daar.

De regen was wat vervelend, maar, we hebben de zon en een regenboog gezien, dat maakt veel goed.

In Padron hebben we de Santiago-kerk bezocht waar de meerpaal vereerd wordt waar het schip met het stoffelijk overschot van de heilige werd aangemeerd.

Sinds enkele dagen zien we regelmatig eenzelfde reisleider en – busje die een lichting luxepelgrims begeleidt. Hier is het wel op een kleinere schaal dan op de C Francés.

---

Er is storm in Portugal en hier vannacht vooral regen, het weerbericht toont regenwolken over gans Spanje en in het Westen en zuiden zijn er enkele met een zonnetje achter. Daar loop ik onderdoor😎. Voor morgen geven ze meer kans op regen.

Dit vind ik grappig: wie wil hier inhalen? Ik zag enkel pelgrims en fietsen op het pad.

Vandaag zondag, rustdag, nog een koffie in de zon en vanavond ergens iets eten.

Tussen de koffie en het eten, ben ik nog tot de watervalletjes geweest en heb ik twee warmwaterbronnen ontdekt, de eerst was 37°, de andere liefst 43°, die dampte. Geen wonder, de temperatuur ligt hier nu lager dan in België, daar was het daarstraks nog 21° op het terras in onze tuin, terwijl we hier onder de 20° zaten.

Dat is me nog niet overkomen; te ver gelopen, de albergue straal voorbij, tot aan de andere kant van het stadje. Even overwegen of ik verder ga, maar de volgende plaats is 8,9km en dan ben ik te vlug in Compostella, dus terug. In de albergue kom ik toch weer bekenden tegen, leuk.

De uitspraak dat het geen processie is, zal ik toch moeten herzien.