De ganse voormiddag blijft het mistig, maar ik denk niet dat ik veel gemist heb van het landschap. De weg gaat ongeveer rechtdoor langs verkeersluwe achterwegeltjes, allen verhard, en geregeld hoor ik de autostrade van Santander naar Oviedo.
Gisteravond zijn de Fransen in de albergue samen gaan eten, dat heb ik al verteld, maar het voorafgaande bezoek aan een Sidreria heb ik nog verzwegen. Daar heb ik gezien hoe je cider moet uitschenken. Vorig jaar hebben we ons ook een eerste keer gewaagd aan de productie van enkele liters appelcider. Hier in het noorden van Spanje heb ik nog geen druivenaanplantingen gezien, wel veel fruitbomen waaronder appels.
Mits wat oefening en veeeeeel morsen, lukt dat wel. Nu versta ik ineens waarom de stoep aan die sidreria’s zo plakt
Ondertussen heb ik ook een besluit genomen over het verdere verloop van mijn pelgrimstocht. In ieder geval staat een visite aan Oviedo op het programma; dat is de grootste universiteitsstad van Spanje. Die van Leuven is wel heel wat ouder, we mogen fier zijn, niet? En de kathedraal zal voor de volgende keer zijn omdat ik meer dan anderhalf uur moest aanschuiven voor de inschrijving in de herberg. Als de rest van de accomodaties ook zo werkt, zal het nog een lange tocht worden.
Om 16u komt de zon toch even piepen en zie ik een Christusbeeld boven de daken verschijnen
