We trekken de bergen in, richting Oviedo. Volgens de hospitalero van la Ferreria is het 42 km en er zijn albergues na 17 en 24 km. Frank, een Duitser probeert in één trek te gaan (lopen?), In Oviedo kan ik dan beslissen of ik de C Primitivo verderga, dat zou een dag korter zijn, of terugkeren naar de C del Norte, we zien wel.
Vanmorgen bedacht ik dat het hondenras dat ik het meeste zag onderweg misschien ook plaatsgebonden is, zo zag ik in het Centraal Massief en verder naar het zuiden in Frankrijk opvallend veel Mechelse schepers, hier in Spanje kiezen ze meer voor Duitse herders. Tot een Mechelaar me enkele luchtkusjes wil geven. De baas had gelukkig een langere stok bij. Er zijn hier ook veel katten. Die bijten niet. En de koeien kijken op dezelfde manier als overal ter wereld.
De drie Zuid Koreanen zijn weer verschenen, gisteren in la Ferreria en vandaag hier in de gemeente herberg, met groeiende ergernis van mijnentwege tot gevolg . Overal waar er donativo zijn, zijn ze ook😳.
In Pola de Siero komen niet enkel Zuid Koreanen opdagen, maar ook de Fransen Myriam, Marc, Dominique en een andere wiens naam me even ontsnapt. Het is een ruime herberg en in de buurt hebben we genoten van een heerlijke menu de pélérins, maar dan in’t Spaans.