Zoals aangekondigd doe ik het nu even wat rustiger aan, 18 km vandaag en morgen de klim naar O’Cebreiro over 10 km. Dan kan ik loskomen van Paola en zo Geert de kans geven om mij in te lopen.
‘Der Weg ist dem Ziel’, stond vandaag in een gastenboek in een kerkje genoteerd en dat is ook wat pater Jef in een commentaar schreef, ik verwacht dat Compostela te druk gaat zijn om af te kicken van al de ervaringen en indrukken die ik ervaar en beleef. Finisterra is mogelijk, ik heb nog wat tijd om dat te beslissen.
De ganse Camino is al druk geweest, ik hoorde dat Pamplona 600 pelgrims op een nacht onderdak moest verschaffen en dat is nog in het begin. Het wordt ook steeds moeilijker om even in de coulissen te verdwijnen voor jeweetwelwat. Er verschijnen ook overal reisbussen die een hoop mensen met paraplu’s en sneakers afzetten en nadien terug ophalen. Of mensen die met dagrugzakjes van hotel naar hotel trekken. Ik vraag me af of zij de geest van de Camino ook op dezelfde manier beleven.
Toch nog iets nieuws gezien: naaktslakken, allemaal pikzwarte. Wijngaardslakken zitten er al van in het begin.
Griet, ik ben op komst, vandaag mijn stijve benen wat gespaard om morgen mijn beste klimbenen boven te halen, ik zal blij zijn je nog eens te zien
Dag Griet,
Ik heb vandaag je hele camino nog eens rustig gelezen en ben een beetje jaloers op al je ervaringen, maar ik besef dat ik het niet meer zou kunnen. Ik probeer me jouw ervaringen voor de geest te halen en zo toch een beetje mee te leven. vandaag is het Moederdag; dus een dikke proficiat. Dat traject heb je ook al doorlopen en zal vandaag zeker meespelen in je camino. Ik bewonder je en wens je nog veel stapgenot, rustige snurkvrije nachten, en veel geestelijke ruimte. Veel sterkte voor de laatste loodjes en een behouden terugkomst. Louis .