Dit is puur genieten: ontwaken met het Ave Maria van Gounod, mooi weer, gezapige bergwandeling, tijd in overvloed, O’Cebreiro en leuke contacten.
Dat het pad bergop duidelijk gebruikt wordt door paarden die je kan huren om je bagage te vervoeren, ach ja, de ‘shitted boots’ zoals een Litouwse zei, dat zien we straks wel. Het is normaal zeker dat die beesten het op de moeilijke stukken in hun broek doen, maar dan zonder broek?Onderweg zit Steven, een Ier, in de ochtendzon te genieten van een fruitsapje, we stappen samen verder.
In O’Cebreiro kan ik de zondagsmis bijwonen en ik brand er een kaars bij st Franciscus van Assisi voor nonkel Sooi, die gisteren zijn 90e verjaardag vierde.