Gladys en familie(-2) wuiven me uit en ze wensen me een goede reis.
De auto van de Engelse dame staat nu even verderop aan een huis, Les Brookes staat op de brievenbus.
In Agognes, na een achttal kilometer door de bossen met minstens twee reëen, is er een auberge en die is open! Het is ook tevens de locale epicerie, en de laatste eieren worden voor mijn neus verkocht. Niet dat ik die wilde kopen. Er is nog een plaatsje voor één persoon, voor 18.20 euro een plat du jour met een Hougaerde rosé, wat moet je meer hebben?
De Wifi-verbinding is hier niet erg goed, ik kan de bijlage van gisteren niet publiceren, en die van vandaag ook niet☹️. Komt goed, maar ik weet niet wanneer.
Rond 17u kom ik in Souvigny. De eerste mevrouw die ik aanspreek is zo vriendelijk om mij binnen te laten. Een leerkracht geschiedenis met drie honden en een kat. De voorwaarden waren dat ik van dieren houd en geen schrik heb van honden, allebei vervuld.
Ongelooflijk, hoe vriendelijk de mensen daar zijn. Gisteren en vandaag kon je gewoon terecht bij de eerste persoon die je aanspreekt. Ik kan me niet voorstellen dat het hier zou lukken. Sint Jacob heeft er zeker wat mee te maken.
Leuven in de ban van het WK, je kan er niet naast.. gezellig?!
Je ontmoet daar op je weg menselijke mensen en hopelijk ook een schoenmaker. Ik volg je en probeer mee te voelen. Het is een lange tocht, maar je bent niet bang. Alleen stappen zonder iemand te zien, ik zou het niet kunnen!
Goeie moed en doe zo voort… tot gauw Hilde