Vannacht regende het, en zelfs behoorlijk veel: 35l in Compostella zie ik op het nieuws tijdens mijn ontbijt. Die mix van vochtigheid, warmte en eucalyptus doen me aan een sauna denken. Om 12u30 arriveer ik in de refugio en dan gaan de hemelsluizen open.
Ik herhaal, de ene albergue is de andere niet, dit is ‘maar’ een refugio, zonder douche, en de gebruikte bedden zijn nog niet afgetrokken als ik aankom. De hospitaleiro is wel zeer in de weer, er is blijkbaar een cafetaria beneden (=een toog onder een afdak) en er is wifi, we zijn vlug content. De hospitaleiro bereidt een lunch om duimen en vingers af te likken en de overschot pakt hij keurig in in alufolie, omdat ik een pelegrino ben. Voor vanavond belooft hij vlees of tortilla. Ben benieuwd of ik alleen zal blijven, of ben ik weer de enige die weet dat je de groene pijlen moet volgen om hier te geraken? Achteraf is er toch een douche, op het speelveld. De deur kan niet op slot, maar het water is lekker warm.
Deze streek schijnt vrij recent getroffen door een serieuze brand, ik zie veel verkoolde stronken en er is overal gezaag.