Vandaag ben ik beter gestart, als een blok 10u aan een stuk geslapen, dat doet goed. Ook het feit dat ik de binnenweg zonder problemen gevonden heb, geeft weer moed. De blinde vlek in Maps.me kan ik omzeilen door de kaart op de site van het Compostela genootschap te gebruiken.
In de gemeentelijke herberg in Corbigny waren ook Dora, een Oostenrijkse en een Franse zwaarwichtige man aanwezig, ze volgen op eigen tempo.
En kort na de middag heb ik warempel een jonge ree gezien, er zijn er dus toch!
Even terugblikken op Vézelay. De ontvangst van pelgrims is daar zeer verzorgd; zowel door de vrijwilligers die de herberg open houden als door het monasterium van de fraters van Jeruzalem. Jean-Yves was de pater die samen met ons de maaltijd gebruikte. Hij vertelde dat de Franse pelgrims de laatste tijd een grotere lijdenslast meedragen. Bestaat toeval? Op dat moment kreeg ik een berichtje van Vincent dat hij goed was thuisgekomen. Het was die avond uitzonderlijk druk, dat is niet te voorspellen. Een groep Limburgse dames, waarvan één zeker van Bocholt, één Française en ik in een zaaltje met gesloten ramen, en nog een tweede zaal met mannen.
Ondertussen zijn we al met z’n vieren in de volgende herberg, een Zwitser deze keer, Evans, En het houdt niet op, Brigitte en Didier, het koppel van Vézelay vallen ook nog binnen. Dat belooft gezellig te worden.
Dag Griet,
ik vermoed dat mijn vorige reactie niet is toegekomen want ik vind ze nergens terug (over Vézelay). In ieder ge al, ik blijf je boeiend avontuur volgen. Ik heb ook een kaarsje voor je opgestoken bij Damiaan en stuurde je een warme knuffel- voor als het regent of koud wordt. Louis