Het begin van de dag is nog droog maar daar komt al snel verandering in en rond 11u kan ik binnenvluchten in de enige bar onderweg, tijdens een serieus onweer.
Maar dat kan de pret niet bederven, want vanochtend zag ik een hert en de herberg na 19km is de perfecte plaats om onze kleding te drogen.
Het blijft regenen maar achter glas is dat niet zo erg
De Ruta, zoals de Camino hier ook genoemd wordt, is vanaf het begin niet doenbaar, dus besluit ik om me een weg te banen naar de baan door het bos en vanaf Palacios de Sanabres opnieuw een poging te wagen. Dat lukt beter tot na Pueblo Di Sanabria, daar zitten we een beetje te dicht bij de rivier en was het noodzakelijk om op blote voeten verder te gaan, dus rechts aanhouden daar. Eigenlijk vond ik het heerlijk op blote voeten, nu het warmer is.
Achteraf heb ik gewoon de baan gevolgd tot Requejo. De pelgrimsherberg is hier gesloten tot 10 april, dus uitwijken naar de albergue aan de overkant.
Als je dit ziet, naar rechts uitwijken of je schoenen uitdoen
Ik krijg net bericht dat Wim, de Hollander gisteren gevallen is en vanavond al gerepatrieerd wordt. Theo zal de tocht verderzetten.
Weer een dag zonder poncho, dat voelt goed en blijkbaar gaat het nu de andere richting uit, weer niet best. Maar het zou enkel erg warm worden in het oosten van Spanje, de rechtstreekse beelden uit Finistera waren niet zo goed: regen en wind, dus we gaan de verkeerde richting uit.
Vandaag een erg mooie etappe al was het eerste stuk tot Mombuey erg moeilijk door het overtollige water, dus zompig, pootje baden en modderig. De route langs de weg is aan te bevelen, doch minder interessant.
Vanmorgen veel konijnen gezien terwijl de besneeuwde bergtoppen aan de rechterkant dichterbijschuiven. En dat we naar de bergen trekken is voelbaar in het laatste gedeelte na San Salvador.
Kerkje van Rio Negro del PuenteBesneeuwde bergtoppen Konijnenapartement
De albergue van Asturianos is de volgende die OK is. Deze informatie geef ik omdat ik weet dat er ‘volgers’ zijn die daarin geïnteresseerd zijn. Als ik in de bar mijn avondmaal verorber, komt Luca binnengevallen, leuk weerzien.
Zelfs als de bewoners nog argwanend zijn, kunnen we de weersverbetering toejuichen! Eindelijk wat warmer en ‘slechts’ wat lichte regen en minder wind, wat maakt dat het een erg mooie dag geworden is. En haasten hoefde ook niet om nog een bed te bemachtigen in de albergue van Rio Negro del Puente, we zijn met ze’n tweetjes voor 28 bedden: Ana, (weer) een verpleegkundige en ik.
Bruggetje naar Rio Negro del Puente Stuwdam OchtendglorenCalzadilla
Vanmorgen zag ik 314 km staan op een wegwijzerpaal. Dat zou betekenen dat ik op 4 weken 2/3 van de afstand heb afgelegd. Nu de rest nog, een goeie 2 weken geduld nog.
Ellen zei vanmorgen dat ze aan me gedacht had vannacht, zo alleen in een koude kamer voor 9, maar ik had geen kou en ook geen snurkers en ik heb zalig geslapen.
Ik hoop dat de oranje zonsopgang een voorbode is van beter weer.
Het was in ieder geval al beter dan gisteren, en voor de volgende dagen ziet het er nog beter uit, hoewel de bewoners het zelf nog niet geloven. Zoals verwacht regent het een beetje rond 11u en vanaf 14u en de wind is ook minder krachtig.
De volgende herberg waar ik verblijf is verwarmd en picobello in orde, er zijn 12 slaapplaatsen en we zijn met 9. Morgen is het restaurant wel gesloten, maar er is een goed uitgeruste keuken met een TV en wasmachine.
Straks wil nog de oudste afbeelding van St Jacob gaan bekijken aan de kerk. Die zou dateren van de 12e eeuw.
Het landschap verandert weer, hellingen en meer begroeiing, maar nog niet genoeg om me te beschermen tegen de wind.
Die rode aarde , daar heb ik in Frankrijk ook al last van gehadVanaf deze brug volg ik de gewone weg die rechtdoor loopt tot het eindpunt. De Camino heeft me alweer kilo’s modder aan mijn schoenen gelapt
Na een tiental km kom ik aan de splitsing van de Via de la Plata die verder noordwaards gaat naar Astorga op de C. Francés en de C. Sanabres die me via Ourense naar Compostela zal voeren.
Vanaf daar lopen we recht naar het Westen en er is een storm met naam die pal van het Westen komt. Met regen en hagel en zo. De windmolens die rechts voorbijschuiven staan allemaal stil.
Om 17u kom ik in de albergue alwaar ik over een kamer met 9 bedden beschik, zonder verwarming maar Ellen nodigt me uit op de aangrenzende kamer waar wel een vuurtje staat. Zoals gisteren is het een herberg met gemeenschappelijk avondmaal en ook ontbijt, dus ik moet de deur niet meer uit, gelukkig want het is zeer koud: vandaag tussen 3° en 11°, en morgen meer van dat.