Woensdag 27 oktober: Saint Jean Pied de Port- Leuven

De terugkomstdag. Vanmorgen al om 5u30 uit de veren, dat deed pijn, ik had gisteren avond al afscheid genomen van de slaapzaalgenoten en verwittigd dat ik op een onzalig uur weg moest. Maar gelukt en op tijd op de trein. Onderweg schrijf ik alle contacten een bedankje voor de hulp en de aangename momenten, ze reageren allemaal enthousiast over de prestatie. Eigenlijk voel ik dat niet zo aan, maar dat is misschien omdat ik lichamelijk geen problemen gehad heb, buiten de gebruikelijke blaren. En toch ben ik blij dat ik het gedaan heb op de manier dat k het gedaan heb, ik verklaar me nader: het stuk tussen le Veurdre en Rocamadour was niet gemakkelijk en ik heb er over gedacht om te stoppen. Het was te lang en gans alleen, met moeite om een slaapplek te vinden enzo, maar daartegenover staat dat ik daar wel heel mooie dorpjes gezien heb en het weer was prima, buiten 1 regendag in Brioude. Het is Raymond die me overtuigde om door te gaan. Vanaf Rocamadour kwam ik op de belangrijkste pelgrimsweg in Frankrijk en pas daar besefte ik hoe belangrijk contacten zijn op een pelgrimsweg. De laatste dagen deden deugd door de lieve mensen die ik ontmoette zodat ik met een goed gevoel uitkijk naar het vervolg, want Compostela is nog wel een eindje, dat is een knipoog naar degenen die me gemist hebben. Gaetan, mijn hoofdverpleegkundige, zendt me vanmiddag een mailtje om te vragen wanneer ik werk en mijn documenten ga aftekenen. Eerst even de nieuwe planning onder de knie krijgen… In Parijs gaat dat nog niet. En dan vlieg ik er weer in! Ook al degenen die mij via de blog een hart onder de riem staken: een welgemeende dankuwel en tenslotte een speciaal berichtje voor Raymond, de kinderen, kleinkinderen, mijn ouders en enkele goede vrienden, maar dat ga ik persoonlijk overbrengen.

Binnen een half uur kom ik aan in Bussel-Zuid en dan nog naar Leuven. Tot binnenkort!