Azofra – Grañon

Na 2 dagen gezelschap​ van een Deen van 71 die anderhalf jaar geleden zijn vrouw verloor aan longkanker, ben ik terug alleen op pad. Ik vermoed dat hij het gesprek van gisteren wil verwerken, of zou ik teveel gebabbeld hebben?

Het Belgisch onderonsje is nog uitgegroeid tot 6 Vlamingen; Sten, een 25-jarige Antwerpenaar kwam zijn verhaal vertellen over de zoektocht naar zijn broer die 4 dagen voor hem vertrok, en die hij voorbijstak. De anderen waren Albert, Lieven en Martin uit de streek rond Oudenaarde, Geert uit Kuurne en ik uit Leuven voor wie dat nog niet wist.

Wie ik ook terug tegenkwam , was Escarled, een Boliviaanse die in LA woont. Zij wilde ook tot Grañón wandelen maar ik zie haar nog niet.

In San Domingo is er een processie van een hoop mensen met een st Jacobsschelp, en dat maakt dat de echte pelgrims niet in de kerk mogen om ze te bezoeken.

Ik bereik Grañón op tijd om een plaats te bemachtigen in de volgens van Tilburg, beste albergue van de Camino, en het is idd impressionant. Geert en Escarled zijn er ook. Deze albergue is de max qua onthaal, sfeer, eten, een mis en na het eten een zeer aangrijpend reflectie moment.