Na een nachtje in Finistera neem ik de kustweg richting Muxia. Na 5 km is het al middag en besluit ik om meer landinwaarts te gaan om wat vooruit te raken. Zo ontdek ik dat er een heuse pelgrimsweg is, waar het wel beter vooruitgaat. Daarom heb ik geen mens gezien vlak aan de kust. Halfweg in Lires houd ik halt en Marion, een Duitse, sluit zich aan voor het avondmaal.
De derde dag stap ik verder naar Muxia. Muxia was doods in vergelijking met vorige keer maar het is ook nog anderhalve maand vroeger nu.
Vandaar met de bus terug naar Compostela, een uitje eten met Piet en Suzanne en morgen nog wat rondlopen en afscheid nemen en dan overmorgenvoormiddag terug naar huis.