Na een koude nacht staan we, Wim, Theo en ik om 7u30 voor de gesloten deur van het hotel. Irmgard, een Oostenrijkse pelgrim, opent voor ons, maar personeel is er niet.
Als we om 9u kunnen vertrekken, is de hemel blauw en met de wind in de rug kunnen we om 10u de bar openen in het volgende dorpje. Elk nadeel heb zen voordeel.
We passeren de herberg van Morilla en een honderdtal meters verder komt Pedro ons voorbij die ons vertelt dat Gianni de Italiaanse wiskundige met carretina vanmorgen om 8u daar plots overleden is omringd door de medepelgrims die daar verbleven.
Griet, het zit je niet mee met het weer en ook met het verliezen (opgaves, overlijden) van je medepelgrims is deze tocht hard.
Toch blijf ik je een duwtje geven voor de volgende dagen!